Gdy brakuje miejsca...

... na przedmioty codziennego użytku to człowiek zaczyna przeczesywać dom w poszukiwaniu dodatkowej przestrzeni schowkowej. I - o dziwo! - najczęściej jakąś znajduje. Jakiś wolny kąt, zaułek, zaszafie;)
Tak było i u mnie, kolejny zresztą raz.
Od pewnego czasu zaczęły nam się piętrzyć plecaki, rakiety do tenisa, kaski do rowerów i inne chłopięce przedmioty, po które sięgamy zbyt często by upchać je w szopie:P
Pomyślałam sobie, że przynajmniej częściowo problem ten rozwiążą haczyki wkręcone w drzwi do pokojów chłopców.
Są więc haczyki - z plecakami, rakietami, workami na kapcie... U Piotrusia kąt okazał się na tyle duży (i niewidoczny;)), że na podłodze zmieścił się nawet odkurzacz. I super! Wcześniej znoszony z poddasza, teraz wystarczy sięgnąć za drzwi i już:)
Na zdjęciach kąt Piotrusia, jeszcze kulturalny;)
Do koszyka wstawiłam gałązki tuji zdobiące dom podczas Świąt - myślałam, że postoją czas jakiś i padną a one nadal piękne i zielone. Ktoś wie czy to-to tak będzie stało i stało? A może się nawet ukorzeni? Było by świetnie!
Pamiętam, że dawno, dawno temu wstawiłyśmy z mamą tujowe gałęzie do wiaderek z wodą a później wyniosłyśmy je na balkon (w celu zaaranżowania zielonej letniej przestrzeni). Po kilku miesiącach okazało się, że wszystkie puściły korzenie - ale to były spore odgałęzienia,  takie niemal samodzielne... Te przyniesione przeze mnie to w porównaniu z nimi drobnica. Ot, małe cięte gałązki.
Jeśli znacie tujowe zwyczaje i wzrosty - piszcie, chętnie się dokształcę:)

Po zamknięciu drzwi nie widać żadnych zawieszonych na nich szpargałów:

A przecież są, o!:)

Podoba mi się ten wiszący kosz z zielenią. Gdyby nie to, że niepraktyczny - wisiałby do pierwszego trzaśnięcia:D - mógłby być:)

***

Z życia rodziny:

Poranek, męska jajecznica z zacnej ilości jaj, nakładam chłopcom porcje, CInek podaje widelce, Antoś mechanicznie odłada widelec, sięga po łyżeczkę po czym z apetytem zjada pomagając sobie palcami.
Nie zdzierżyłam: Antoś, o ile mogę przymknąć oko na jedzenie jajecznicy łyżeczką, o tyle nie zgadzam się na wspomaganie palcami. No proszę Cię, nie w tym wieku!
Antoś: Ale w ten sposób wszystko nałożę i nic się nie zmarnuje. Sama mówiłaś, że nie można marnować jedzenia (!!).
Ja: No tak ale co innego marnować jedzenie a co innego w fatalny sposób jeść. Może od razu zacznij pomagać sobie nogami? Jak pójdziesz włączyć sobie bajkę to też użyjesz nóg?
Włączył się Piotruś: No to pojechałaś mama… Antek wczoraj zmieniał programy w pilocie palcem prawej nogi…

Nosz kurcze!! :D:D:D