Zabudowane skosy i reflektor teatralny.

Skosy zabudowaliśmy już jakiś czas temu ale dopiero teraz zauważyłam, że o tym nie wspomniałam… 

W markecie budowlanym kupiliśmy płyty mdf, które po docięciu na wymiar i wyposażeniu ich w system przesuwny (Cinek) oraz śnieżną biel farby śnieżki (ja) stały się drzwiami przesuwnymi do naszych podskosowych "garderób". Poddasze zyskało bardzo, znikły otwarte półki z ciuchami (kurz, bałagan), które teraz można ukryć jednym zręcznym ruchem ręki;) Zrobiło się też jaśniej:) Docelowo planujemy wywiercić okrągłe otwory "na palec" zamiast gałek ale znając życie… jeszcze sporo czasu minie zanim je wywiercimy:D 

Za to reflektor jest nowy. Znaczy stary - nowy, i też jeszcze nie gościł na blogu:)

Kupiony za grosze reflektor teatralny stanął na poddaszu, tuż obok starego stoliczka (tak, tak, to ten sam, który ma zbyt krótkie nogi by stać się moim biurkiem;) Nadal myśle co by tu i jak by to…).  

I świeci, a jakże! 

Gdyby ktoś był na scenę chętny to ja chętnie poświecę:):)

Zdjęcie poniżej nie ma ostrości bo robiłam je "na szybko". Tak mniej więcej wygląda poddasze po prawej stronie od strony łóżka;) Marzę sobie by dorwać szafę (80cm szeroką), postawić ją w sieni i zamknąć w niej wszystkie kurtki i płaszcze wiszące teraz pod skosem obok komina z lewej strony -  wtedy całe poddasze mogło by być otwarte i jasne, tak jak lubię… Tak czy inaczej - do marzeń dążę, szafy szukam;):)

A tak wyglądały płyty przed malowaniem…

***
Z życia rodziny:

Jak co wieczór przytulam chłopców przed snem, najpierw idę do Piotrusia i nieco dłużej niż zwykle (Piotruś właśnie skończył 10 lat:)) rozmawiamy, przytulamy się, w końcu mówię:
Dopiero byłeś taki malutki a teraz już jesteś taki duży. Bardzo Cię kocham, wiesz, że jesteś moim serduszkiem…
Piotruś odpowiada: Wiem, wiem, ja też cię bardzo kocham mama…
Na co płynnie "wchodzi" Antoś z drugiego pokoju: Jak romantycznie! Czy ty, Piotruś P. bierzesz obecną tu mamę P. za żonę?? :D:D:D