Kurczak z choinką i leniwa niedziela

Wiecie? Obstawiam, że spowolnienie, które mnie dopadło to jednak przesilenie wiosenne:):) No bo jak inaczej wytłumaczyć, że słońce świeci (wreszcie!!), jest pogodnie i w miarę ciepło, ciśnienie poszło pięknie w górę a człowiek nadal jakby pod górkę wchodził?:):) To wiosna, wiosenka, która do nas nadchodzi:):)

Skoro spowolnienie i ogólny brak zapału do prac wszelakich (:P) to i niedzielny obiad musiał zajmować mało przygotowań i w dużej mierze sam się robić;) 

Zrobiłam ulubionego rodzinnie kurczaka z choinką (tak dawno temu nazwał go Antoś) i szybką sałatkę:

Udka kurczaka solę, delikatnie obsypuję rozmarynem i obsmażam krótko na dużym ogniu. Wkładam do naczynia, przykrywam a w międzyczasie siekam na grube kawałki (i byle jak;)) kilka ząbków czosnku - wrzucam go na tłuszcz pozostały po obsmażanym kurczaku, dosypuję pół łyżki rozmarynu, solę i przesmażam dosłownie minutę na najmniejszym ogniu... pachnie bajecznie! Wykładam to wszystko na kurczaka, przykrywam i piekę około 1,5 godziny w 170 stopniach, po tym czasie ściągam przykrycie, podnoszę temperaturę do 210 stopni i piekę jeszcze ok 10 - 15 minut - u nas wszyscy lubią złotą, chrupiącą skórkę;) 

Na sałatkę: wrzucam do miski dwie garście rukoli, garstkę posiekanych na ćwiartki pomidorków koktajlowych, pół niedużej drobno posiekanej cebulki (zamiennie można wycisnąć ząbek czosnku) i mieszam z sosem: dwie pełne łyżki oleju (użyłam eko słonecznikowego bo nie chciałam, żeby jego smak dominował ale można użyć oliwy z oliwek) mieszam z odrobinką octu balsamicznego, solą i pieprzem. Gotowe!

Ta wersja jest z vinegretem i smakuje pysznie. Jako fanka polskiej kuchni z równie wielką przyjemnością sięgam po prawdziwą śmietanę i dodaję ją do sałatek - uważam, że to smak, którego nie da się podrobić... I nie można się wstydzić!:):)  Z moich znajomych już niemal nikt jej nie używa;)

A Wy macie swój rodzinnie ulubiony obiad?:)

... zapomniałabym! Chłopięcy sezon ogrodowy oficjalnie uważam za otwarty - można go poznać po kilogramach błota na butach, ubraniach  i-na-czym-się-tylko-da, dziurach na kolanach i łokciach, niemiłosiernie brudnych rękach aż po same pachy, paznokciach spod których żadną siłą brudu domyć się nie da i ogólnie sytuacji, w której dzieć staje się niedomywalny:):)  

Na zdjęciu jedna z niewielu chwil, kiedy dwie Energie zostały usadzone na schodach przez zdeterminowaną matkę - trzeba przecież złapać na zdjęciu te kilogramy brudnej i potarganej wolności!:):)