Klasyczne ni za mną, ni przede mną;)

Dopadło mnie. Klasyczne ni - za - mną - ni - przede - mną. Niby wiem co przed świętami
muszę, powinnam i chciałabym zrobić a jakoś nic z tego nie wychodzi:)

No bo...

Miałam zrobić coś w rodzaju garlandy nad kuchennym oknem (robię ją co rok bo pięknie wygląda)   ale nie miałam iglastych gałązek. Tych nie kupiłam bo nie miałam z kim zostawić dzieci (Piotruś pokasływał).

Mieliśmy z M skręcić łóżko, które już czas jakiś temu sobie wymyśliliśmy - w łazience od trzech tygodni suszą się przycięte grube belki, czekają też szczeble. M wyskoczyło niedzielne spotkanie o takiej porze, że ani łóżka zacząć ani skończyć;) No więc belki nadal tkwią w łazience a ja zgrabnie przemieszczam się między nimi z kolejną porcją prania (czy u Was pranie też samo rośnie??!!).

Miałam dekorować dom z zewnątrz ale wszystkie dekoracje są w garażu i to tak sprytnie schowane podczas przeprowadzki, że trzeba by kilka godzin, żeby to wszystko przepatrzeć i poprzesuwać. M na spotkaniu więc przecież nie będę tam z chłopcami buszować. Chociaż... dla nich to byłby raj:D:D

Miałam wywołać zdjęcia. Już dawno! Tkwią w komputerze zamiast na papierze od wielu, wielu lat... Pomyślałam sobie, że jeśli zaaranżuję zdjęciowy kąt w przedpokoju to w końcu nie zapomnę / znajdę czas / zmobilizuję się i wywołam.
Z miesiąc temu pomalowałam więc stare naświetle (wymyśliłam sobie, że fajnie się sprawdzi jako ramka na zdjęcia - pomalować musiałam bo by go korniki do cna zgryzły;)), kupiłam też białe ramki, powiesiłam wszystko na ścianie i co? Wiszą puste od trzech tygodni!!:D Wstyd!!:D

Co więc robię? A spsikałam farbą w spraju czarny ikeowski budzik - był dla mnie za ciemy, ze wszystkim się "gryzł" (w domu nie mam praktycznie nic czarnego, uwierzycie?:)). Miał być pastelowy żółty ale wyszedł beżowy. I fajnie! Teraz pasuje mi w kuchni:)
Kupiłam na allegro starą książkę kucharską "z krakowianką" - nie jakiś antyk, zaledwie 80-ty któryś rok ale z potrawami, które pamiętam z dzieciństwa a które przygotowywała mama. Korniszonki, karp po parysku i żydowsku, mniaaam!
Upiekłam też babeczki z nutą korzenną, pełne orzechów i migdałów... zjedliśmy prosto z blachy, gorące;)

Pozostała rutyna typu pranie, składanie ciuchów, w międzyczasie obiad... czasami mam wrażenie, że na te standartowe rzeczy, które zrobić trzeba to pół życia mi schodzi! A to w sumie taki bezproduktywny czas... bo co zostaje po czystej i złożonej koszulce? Ano zajęte miejsce w koszu na brudną bieliznę, dzień później;):) Ale co robić, co robić?:)

Ech, idę po kawę:)

I kącik pt. wyrzuty sumienia:P

Białe stołeczki to te z tarasu - przemalowałam bo były sraczkowato - żółte (przepraszam, przepraszam!!:)) a ja tego koloru nie lubię:P Nie wiedzieć czemu ale na tarasie wyglądały lepiej, w domu ich koloryt nabierał jeszcze intensywniejszej, wiecie już jakiej barwy - zdjęcie tego nie oddaje:D