Dynia, śliwki i początki jesieni

Po pierwsze dynia. I zupa dyniowa uwielbiana przeze mnie do tego stopnia, że przez cały sezon mogę jeść ją codziennie. A czasem nawet poprawiam na dwa razy dziennie;)

Po drugie śliwki. Kupiłam dzisiaj węgierki, zaraz idę do kuchni po garnek z grubym dnem, będę smażyć konfitury. Uwielbiam jak ich słodki zapach wypełnia kuchnię! Nie lecę hurtem z setką słoików, po kilka słoiczków z każdego owocu wystarcza mi zupełnie. Mam już słoiczki pełne truskawek, wiśni i borówek, stoją maliny a teraz dołączą śliwki... damy radę w sezonie jesienno - zimowym;):)

Pomalutku ocieplamy dom. Mech z gliną, który uszczelniał łączenia belek znikł niemal całkowicie, zamiast niego ziały gołe szczeliny. Zimą byłoby ziiiimno. I w szlafmycy trzeba by spać;)
Po przestudiowaniu setek opisów domów drewnianych i opowieści ich właścicieli doszliśmy do wniosku, że najlepsza u nas będzie metoda barbarzyńska - pianka i glina. Sam warkocz uszczelniający nie sprawdziłby się bo dziury są przeróżne - od takich mini po giganty. Nie sposób upchać warkocz tak idealnie by zapchał wszystko i osłonił od wiatru. Mech też nie wszędzie dojdzie. Glinka jest ok ale konia rzędem temu, kto zaklei dokładnie milimetrowe szczeliny manewrując między belkami;) Skoro kilku fachowców podziękowało to podziękowałam i ja;)
No więc pianka już jest i w domu cieeepło. Wystarczy ugotować dyniową (kolejną:P) i jest ciepło jak w uchu. Teraz polecimy z gliną.

W czasie zapychania dziur konieczne było solidne przycięcie dzikiej róży. Wyszłam do domu, żeby na to nie patrzeć;)  Mam cichą nadzieję, że pięknie odbije na wiosnę i znów zarosną okna:)
Z garści różanych owoców zaplotłam różany sznurek. I wisi w kuchni. Fajnie wygląda!
A ziołowa skrzynka posłużyła za całkiem udany wrzosownik.

I jak tu nie lubić jesieni?:)